Nee, ik ga het niet over Koen Van Gerven hebben, de CEO van Bpost. Maar over Koen, mijn postbode. Of beter gezegd, Koen was mijn postbode.
Op 1 september kreeg Koen een andere ronde toegewezen. Waarom? Daar heeft hij het raden naar. En wij, zijn klanten, nog meer.
Was hij te goed misschien?
Koen kende heel veel mensen op zijn ronde. Sprak hen, na een tijdje, aan met de voornaam en vroeg steevast hoe het met je ging. Als hij merkte dat er iets scheelde, bleef hij staan en nam zijn tijd om te luisteren.
Bij B post zijn enkele jaren geleden de zogenaamde georoutes ingevoerd. Welke zijn de efficienste postrondes? En niet onbelangrijk, met een berekening hoeveel secondes een postbode voor een handeling heeft.
Eigenlijk was hij, Koen de facteur, want hij was nog van de oude stempel. Overuren nam hij erbij. Ofwel doe je het goed, ofwel doe je het niet, moet hij gedacht hebben.
Als rolstoelgebruiker wachtte hij geduldig tot ik de deur opende, want hij wist dat het onderweg zijn, meer tijd in beslag nam. Geloof het, of geloof het niet, was ik niet thuis, om bijvoorbeeld een aangetekende zending af te tekenen, dan kwam hij na zijn ronde nog eens langs. Zo moest ik de extra verplaatsing naar het postkantoor niet maken.
Onlangs kwam ik hem bij toeval tegen. Hij was niet de oude, het ging niet goed met hem. Had een kleinere ronde gekregen, dat wel, maar één extra met pakjes. 'Jij bestelt toch niet teveel van die pakjes?', vraagt hij mij bijna radeloos.
'Dit ga nog weken uren eer ik mijn goesting terug heb', zegt hij afscheid nemend. Hopelijk niet langer, denk ik, hem nakijkend. Niet verwonderlijk dat het aantal burn-out' s stijgt.
Koen, de CEO, heeft dit nog niet begrepen. In tegenstelling met zijn naamgenoot heeft hij van empathie weinig kaas gegeten. Onlangs verklaarde hij, 'de postbodes moeten uit hun comfortzones komen, in de zomer hoor ik hen niet klagen'.
'Trop is teveel', daar moest een staking van komen. Ik hoor het gemor al aanzwellen. Maar wat doe je als je de bodem van de kelk hebt bereikt?
Ik zal mijn post missen, maar mis vooral mijn postbode. Koen.