Het is niet de kwantiteit, maar de kwaliteit die telt.
Die gedachte speelde voortdurend door mijn hoofd toen bleek, geloof het of geloof het niet, dat ik de enige aanwezige deelnemer was bij een nieuwe schaakcursus die in mijn heimat van start ging. Lesgever van dienst was een schaakmeester van Egyptische afkomst. Aimabel, gedreven, maakte hij er geen punt van dat hij een privéles diende te geven. Het werd een wat surrealistische avond, met inbegrip een korte gebedspauze in de richting van Mekka. Moet kunnen. Wordt vervolgd, kwaliteit komt boven drijven, zegt men.
Het is niet de kwantiteit, maar de kwaliteit die telt.
Niet toevallig is het streven naar kwaliteit het centrale begrip in de ecologische beweging. Kwaliteit als de allesomvattende norm. In het omgaan met de mensen, in de manier om aan politiek te doen,cultuur te brengen. Hoe de dienstverlening wordt georganiseerd, de voedselproductie, de voedselveiligheid, de energiewinning en ga zo maar door...
Het is niet de kwantiteit die telt, maar de kwaliteit.
Nu dat Ome Rik in de herfst van zijn leven komt, kun je beter de jaren die je nog gegeven zijn, als een geschenk zien. Het is immers aan de meet dat de prijzen worden uitgereikt.
GodfrIed Bomans zei het al : 'Wie zich werkelijk verdiept in de levens van mensen op deze aarde, wat zij gepresteerd hebben, wordt telkens getroffen door het verschijnsel, dat de eigenlijke kracht van die mensen...een gebrek is geweest, die tot kwaliteit is omgebogen'.
Zo wordt zelfs een cursus met één deelnemer toch nog een belevenis.
Ome Rik kan er zich in vinden, een gebrek ombuigen tot een kwaliteit.