Op de gemeenteraad van 19 december 2023 verklaarde Burgemeester Broeckx dat alle specialisten- iedereen! – er over eens waren dat men met de Meerminne Campus, volgens de huidige normen, niets mee kan aanvangen en dat afbraak de enige optie is.
Hij begreep niet waarom de Groene fractie dit blijft ontkennen.
Om dat te begrijpen moeten we het geheugen van onze Burgemeester opfrissen en terug gaan in de geschiedenis nu bijna 10 jaar geleden.
Het klinkt als een verhaal van Asterix en Obelix :
Iedereen?
Nee, er was een externe deskundige, die nog meegewerkt had aan de renovatie van de Dossin Kazerne, die hier duidelijk een andere mening over had.
Met de toenmalige OCMW Fractie en enkele geïnteresseerden slaagde hij er in na een gesprek van uren ons te enthousiasmeren voor zijn ideeën.
Hij verleende gratis en vrijwillig zijn medewerking, hierbij zijn voornaamste conclusies:
Hij stelde heel duidelijk dat de huidige structuur geen pathologie of structurele problemen hebben die een afbraak zou eisen. Volgens hem was het mogelijk om studio’s of kleine appartementen te bouwen door middel van renovatie. Zo worden er oplossingen voorgesteld voor problemen die gesignaleerd werden, als zijnde: de lage plafonds, de centrale stookplaats. Wat betreft isolatie is het mogelijk te voldoen aan de normen, en zelfs verder te gaan, door onder andere aan de buitenkant te werken. De conclusie was dat renoveren een rendabel verhaal kon zijn. Je bespaart al direct de hele structuur met de fundering, samen met de opbouw van gevels en daken. Het is wel waar dat bepaalde ingrijpende werken moesten uitgevoerd worden en deze gepaard zouden gaan met een gedeeltelijk verwijderen van onderdelen, maar dit is niet te vergelijken met een volledige sloop. Daarnaast kon mits een goede keuze van afwerkingsmaterialen en in functie van de nieuwe bestemming, de kostenraming beperkt worden.
Technisch gezien was volgens de extern deskundige er dus geen enkele reden om a priori te beslissen dat het gebouw goed was om af te breken.
De externe deskundige gaf toe dat de renovatie moeilijk zou zijn maar zeker de moeite was om verder onderzocht te worden. Een garantie gaf hij niet.
De externe deskundige kreeg echter geen toelating om het gebouw te bezoeken, zelfs niet in bijzijn van een raadslid.
Op een druk bewoonde OCMW raad, bijgewoond door vele omwonenden, werd er bijna gesmeekt om in dialoog te gaan met mekaar. Bleek renovatie toch niet mogelijk, dan zou dat het draagvlak voor een noodzakelijke afbraak vergroten. Een win-win operatie dachten we in functie van het algemeen belang.
Onze vraag werd botweg afgewezen. Vermoedelijk enkel alleen omdat de vraag vanuit de oppositie werd gesteld.
Het vervolg is gekend.
Er werden mooie ambitieuze plannen gemaakt voor een nieuw welzijnshuis. Deze plannen zijn in rook opgegaan omdat ze niet voldeden aan de wettelijke verplichtingen.
Jaren en vele duizenden euro ’s zijn verloren gegaan.
De externe deskundige voorspelde lang op voorhand dat het welzijnshuis er nooit zou komen omdat het niet voldeed aan de wettelijke verplichtingen. Hij stelde bovendien dat in principe elk gebouw te renoveren is. Het hangt alleen af hoeveel geld men er wil aan besteden.
10 jaar geleden was het huidig bestuur, gesteund door diverse architecten! categoriek, de Meerminne was niet te renoveren en het Stadhuis daarentegen had geen structurele problemen.
Zonder twijfel heeft onze Burgemeester het goed voorgehad, maar ook goede mensen kunnen zich vergissen of zelfs verkeerde keuzes maken.
Wie had gedacht dat de renovatie van het Stadhuis juist de stelling van de externe deskundige zou bevestigen: ieder gebouw is te renoveren als men de prijs wenst te betalen.
De renovatie van het Stadhuis wordt nu -voorlopig- geraamd op meer dan 20 miljoen euro in plaats van de oorspronkelijke raming 13,6 miljoen euro.
Hopelijk begrijpt het Stadsbestuur de houding van de Groene fractie nu iets beter.
Wat er ook van zij, de toenmalige weigering van dialoog is een historische vergissing gebleken.
Meer samenwerking tussen meerderheid en oppositie, het blijft ook nu nog een werkpunt in het belang van de Mortselaar.